Τον Αύγουστο μένουμε στην πόλη και ξετυλίγουμε τα μυστικά της

Πριν από λίγους μήνες, κανείς δεν μπορούσε να φανταστεί την απρόβλεπτη τροπή που θα έπαιρνε το φετινό καλοκαίρι, το οποίο καλώς ή κακώς, βρίσκει αρκετούς -αν όχι τους περισσότερους- από εμάς, να παραμένουμε σταθερά στην Αθήνα.

Όσο κι αν επιθυμούμε να αποδράσουμε μακριά από την πόλη και τη ρουτίνα της καθημερινότητας, επιλέγουμε να περιορίζουμε τις μετακινήσεις μας, προστατεύοντας εμάς και τα αγαπημένα μας πρόσωπα. Ωστόσο, τίποτε από τα παραπάνω δεν μπορεί να μας αποτρέψει από το να απολαύσουμε στο έπακρο, την πιο ξέγνοιαστη εποχή του χρόνου. Με άλλα λόγια, αυτή είναι η κατάλληλη χρονική περίοδος για να γίνουμε… τουρίστες στην πόλη μας, ανακαλύπτοντας νέους και εναλλακτικούς τρόπους διασκέδασης, τοπία μοναδικής ομορφιάς και «μυστικά» που αποκαλύπτουν τη «μαγεία» του αυθεντικού αθηναϊκού καλοκαιριού.

Πώς θα τα καταφέρουμε; Παρακάτω υπάρχει μία λίστα με τις δραστηριότητες που θα «απογειώσουν» το φετινό καλοκαίρι. Το μόνο που χρειάζεται να κάνουμε, είναι να εξοπλιστούμε με καλή διάθεση και ένα άνετο ζευγάρι παπούτσια.

Πραγματοποιούμε μία αστική εξερεύνηση

Μπορεί η Αθήνα να μην φημίζεται για τις «πράσινες», κατάφυτες περιοχές της ή να μην διαθέτει φυσιολατρικές διαδρομές, ωστόσο, αποτελεί έναν επίγειο «παράδεισο» για κάθε λάτρη του πολύπλευρου αστικού τοπίου. Οι περίπατοι που μπορεί να πραγματοποιήσει κάποιος στην Αθήνα, διαφοροποιούνται ανάλογα με τα ενδιαφέροντά του. Παρόλα αυτά, κανένα μέρος δεν είναι καταλληλότερο από τα Αναφιώτικα, για τις απογευματινές καλοκαιρινές μας βόλτες. Πρόκειται για ένα κυκλαδίτικο «χωριό» στην «καρδιά» της Αθήνας, το οποίο ξεχωρίζει για την παράδοση και την αρχιτεκτονική του, ενώ δεν έχει τίποτα να ζηλέψει από τα νησιά του Αιγαίου. Για να ανακαλύψουμε τα Αναφιώτικα, ορίζουμε ως σημείο εκκίνησης την οδό Θέσπιδος (πλησίον της Κυδαθηναίων). Στη συνέχεια, στρίβουμε δεξιά στην οδό Στράτωνος και συνεχίζουμε έως ότου συναντήσουμε το ξωκλήσι του Άη-Γιώργη του Βράχου. Έπειτα μπορούμε να περιπλανηθούμε σε αυτό το μικρό «νησί» μέσα στην πόλη και στο τέλος, να «κλείσουμε» τη βόλτα μας, απολαμβάνοντας μία περαντζάδα σε κάποιο από τα γραφικά καφέ της Πλάκας.

Απολαμβάνουμε την πόλη από ψηλά

Η ιδιαίτερη, ανάγλυφη μορφολογία της Αθήνας, μας παρέχει αρκετές «κορυφές» από τις οποίες μπορούμε να απολαύσουμε την ετερόκλητη ομορφιά της πόλης. Μετά το Αττικό Άλσος (ή αλλιώς τα Τουρκοβούνια) που βρίσκεται εκτός του κέντρου της πόλης, ο αμέσως επόμενος υψηλότερος λόφος είναι εκείνος του Λυκαβηττού, από όπου μπορούμε να θαυμάσουμε μία απερίγραπτη θέα που εκτείνεται από την Ακρόπολη, φτάνει στον Πειραιά και καιρού επιτρέποντος, μας δίνει μία «γεύση» από τον Σαρωνικό κόλπο. Η αμέσως επόμενη επιλογή είναι ο δημοφιλής λόφος του Φιλοπάππου, ο οποίος παρότι αποτελεί ένα πολυσύχναστο μέρος που συγκεντρώνει αρκετό κόσμο -ακόμη και τις καθημερινές- μας δίνει την ευκαιρία να έρθουμε σε επαφή με το έργο του σπουδαίου αρχιτέκτονα Δημήτρη Πικιώνη, καθώς και να απολαύσουμε ένα ειδυλλιακό αυγουστιάτικο ηλιοβασίλεμα, που «βάφει» τους γύρω λόφους και την πόλη… πορτοκαλί.

Ανακαλύπτουμε «κρυφές», παραμυθένιες ακτές

Για εμάς που δεν νοούμαστε καλοκαίρι δίχως θάλασσα, άμμο στα δάχτυλα και αλμύρα στα μαλλιά, η Αθηναϊκή Ριβιέρα -δηλαδή, η ακτογραμμή στα νότια προάστια της Αθήνας, από τον Πειραιά ως το Σούνιο- αποτελεί έναν επίγειο «παράδεισο» από αμμουδερές ακτές, καταγάλανα νερά, ατελείωτες σειρές από ομπρέλες και ξαπλώστρες, που τα Σαββατοκύριακα συγκεντρώνει πλήθος κόσμου από κάθε άκρη της πόλης. Ακριβώς για αυτό, ίσως θα ήταν προτιμότερο να επιλέξουμε μία από τις ανοργάνωτες παραλίες που βρίσκονται λίγο παρακάτω, όπως είναι τα Λεγραινά, το ΚΑΠΕ Σουνίου και ο μικρός κολπίσκος Θυμάρι, λίγο μετά την Παλαιά Φώκαια. Ακόμη και αν χρειαστεί να διανύσουμε λίγα επιπλέον χιλιόμετρα, δεν υπάρχει αμφιβολία πως το τοπίο και η γαλήνη που επικρατεί, θα μας ανταμείψουν με το παραπάνω. Εάν σκοπεύουμε να περάσουμε όλη την ημέρα στην παραλία, καλό θα ήταν να έχουμε μαζί μας ένα φορητό ψυγειάκι με σπιτικά σνακ, φρούτα, νερό και ροφήματα, πραγματοποιώντας ένα πικ νικ υπό τον παφλασμό των κυμάτων.

Λέμε «ναι» στην παράδοση των θερινών σινεμά

Η μακρά παράδοση των θερινών σινεμά στην Αθήνα, έχει σημείο εκκίνησης το μακρινό καλοκαίρι του 1900, όταν άρχισαν να πραγματοποιούνται οι πρώτες υπαίθριες προβολές στα καφενεία που περιτριγύριζαν την πλατεία Συντάγματος. Μπορεί έκτοτε να διανύσαμε έναν αιώνα ραγδαίων τεχνολογικών επιτευγμάτων, όμως η αξία του παραδοσιακού θερινού σινεμά δεν έχασε ποτέ την αίγλη της. Ακριβώς για αυτό, τα ιστορικά θερινά που δεσπόζουν στο κέντρο της πόλης, είναι κάθε βράδυ γεμάτα με κόσμο, καθώς αποτελούν το ιδανικό μέρος για όλους εμάς που θέλουμε απολαύσουμε αριστουργήματα της έβδομης τέχνης, έχοντας για… ταβάνι τον έναστρο αθηναϊκό ουρανό.

Τέλος, μην ξεχνάμε πως παρότι το φετινό καλοκαίρι μάς βρίσκει στον τόπο διαμονής μας, στο χέρι μας είναι να το απολαύσουμε όσο περισσότερο μπορούμε. Άλλωστε, πάντα θα υπάρχουν στενά σοκάκια και μονοπάτια της Αθήνας, που μας περιμένουν να τα ανακαλύψουμε!