Μία ρομαντική χειρονομία.
Ο σύζυγός μου δεν είναι σε καμία περίπτωση το πρότυπο του ρομαντικού άντρα. Είμαστε παντρεμένοι εδώ και είκοσι χρόνια, έχουμε ένα σπουδαίο, αλλά πολύ ακατάστατο γιό, και ποτέ μα ποτέ δεν μου έχει χαρίσει δώρο στη γιορτή του Αγίου Βαλεντίνου.
Ε, ίσως μία φορά, αλλά μάλλον ήταν τυχαίο.
Φέτος λοιπόν, δεν περίμενα τίποτα από κείνον. Πέρασα την ημέρα μου όπως συνήθως, όμως φαίνεται πως κρατούσε έναν άσσο στο μανίκι του.
Κάθε μέρα, παίρνω τον γιό μας από το σχολείο, τον αφήνω στο γήπεδο του ποδοσφαίρου, πηγαίνω στο σουπερμάρκετ να ψωνίσω και έπειτα επιστρέφω στο σπίτι. Συνήθως, ο άντρας μου πηγαίνει στο γήπεδο και φέρνει τον γιό μας σπίτι μετά το τέλος της προπόνησης.
Αυτή τη φορά όμως, όταν έφτασα σπίτι, βρήκα ένα πακέτο στο κατώφλι. Δεν είχε όνομα ούτε διεύθυνση. Παραξενεύτηκα.
Το πήρα στα χέρια μου, το άνοιξα, και αντίκρισα ένα δικό μου παλιό πλεκτό πουλόβερ. Είχα να το δω πάνω από 10 χρόνια! Ήταν το πουλόβερ που φορούσα όταν χουζούρευα μαζί με το νεογέννητο γιό μου.
Ήταν καθαρό, απαλό και ευωδίαζε. Μύριζε τόσο όμορφα που κάθισα για λίγο κρατώντας το αγκαλιά. Αμέτρητες τρυφερές αναμνήσεις από εκείνη την εποχή πλημμύρισαν το μυαλό μου.
Τελικά φαίνεται ότι υπάρχει μια μικρή σπίθα ρομαντισμού στο σπιτικό μας. Αυτή ήταν η πιο σπουδαία ρομαντική χειρονομία που έχω ποτέ βιώσει. Κάτι τόσο προσωπικό και τόσο ξεχασμένο, βγήκε από τη λήθη και επανήλθε θριαμβευτικά στο προσκήνιο.Ο ρομαντισμός ζει και βασιλεύει!
Η μυρωδιά της μούχλας από τα παλιά ρούχα που βρίσκονται καταχωνιασμένα στην ντουλάπα μας φεύγει με δυσκολία. Ευτυχώς, το Ariel κάνει τη δουλειά μας πιο εύκολη. Αφήστε τα ρούχα να μουλιάσουν μέσα σε ζεστό νερό με Ariel, πριν τα βάλετε για πλύσιμο στο πλυντήριο. Πολύ γρήγορα, τα παλιά αγαπημένα ρούχα σας θα ευωδιάζουν ξανά.